ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' อกัปปิย, อกัปปิยะ '

    อกัปปิย, อกัปปิยะ  หมายถึง [อะกับปิยะ] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • อกัปปิย, อกัปปิยะ

    [อะกับปิยะ] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).

  • อกัปปิยวัตถุ

    น. สิ่งที่ต้องห้ามไม่ให้บริโภคใช้สอย (ใช้แก่ภิกษุ). (ป.).

  • อกัปปิยโวหาร

    น. ถ้อยคําที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).

  • อกุศล, อกุศล

    [อะกุสน, อะกุสนละ] ว. ชั่ว, ไม่ดี, ไม่เป็นมงคล. (ส.; ป. อกุสล). น. สิ่งที่ไม่ดี, บาป.

  • อกุศล, อกุศล

    [อะกุสน, อะกุสนละ] ว. ชั่ว, ไม่ดี, ไม่เป็นมงคล. (ส.; ป. อกุสล). น. สิ่งที่ไม่ดี, บาป.

  • อกุศลกรรม

    [อะกุสนละกํา] น. ความชั่วร้าย, โทษ, บาป. (ส. อกุศล + กรฺมนฺ;ป. อกุสลกมฺม).

  • อกุศลกรรมบถ

    [อะกุสนละกํามะบด] น. ทางแห่งความชั่ว, ทางบาป, มี ๑๐ อย่างคือ กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ และมโนทุจริต ๓. (ส. อกุศล + กรฺมนฺ+ ปถ; ป. อกุสลกมฺมปถ).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒