อกัปปิย, อกัปปิยะ หมายถึง [อะกับปิยะ] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).
[อะกับปิยะ] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).
น. สิ่งที่ต้องห้ามไม่ให้บริโภคใช้สอย (ใช้แก่ภิกษุ). (ป.).
น. ถ้อยคําที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).
[อะกุสน, อะกุสนละ] ว. ชั่ว, ไม่ดี, ไม่เป็นมงคล. (ส.; ป. อกุสล). น. สิ่งที่ไม่ดี, บาป.
[อะกุสน, อะกุสนละ] ว. ชั่ว, ไม่ดี, ไม่เป็นมงคล. (ส.; ป. อกุสล). น. สิ่งที่ไม่ดี, บาป.
[อะกุสนละกํา] น. ความชั่วร้าย, โทษ, บาป. (ส. อกุศล + กรฺมนฺ;ป. อกุสลกมฺม).
[อะกุสนละกํามะบด] น. ทางแห่งความชั่ว, ทางบาป, มี ๑๐ อย่างคือ กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ และมโนทุจริต ๓. (ส. อกุศล + กรฺมนฺ+ ปถ; ป. อกุสลกมฺมปถ).